Skip to main content

Over Netty Baan

Mijn passie drijft me. Ik woonde op Papoea, Indonesië. De dramatische onderwijssituatie raakte me. Ik richtte scholen op die tot op vandaag verandering brengen. Wat had ik het, terug in Nederland, slecht! Ik rende me wild. Een overvolle mailbox, gezeur in het team, weinig privétijd. En het ergste: ik raakte m’n passie kwijt. Op een dag was het klaar. Ik ruimde m’n kantoor op en stopte ermee.

Ik ben mijn innerlijke vuur gaan volgen, het doel dat ik voor ogen heb. Dat geeft ongekende kracht! Op moeilijke momenten sta ik stevig, want ik weet waarvoor ik ga. Ik laat me niet van de wijs brengen angst of eisen van anderen. Ik kies gewoon wat nodig is en al het andere laat ik zitten. Dagelijks ervaar ik enorm veel voldoening. Wat een verschil met vroeger!

Snoei alles weg wat niet bijdraagt. Dat klinkt als iets onmogelijk, maar keer op keer krijg ik dat met schoolleiders voor elkaar.
Het resultaat? Rust, positiviteit en plezier in de hele school.

Ik geniet ervan iets uit niets te maken, het diepe in te springen en te creëren. Ik ga door totdat ik mijn doel bereikt heb, omdat ik zeker weet dat het eindresultaat ertoe doet. Daarom bereik ik mijn doelen vrijwel altijd, nieuwsgierig op zoek naar het onbekende. Ik kijk naar positieve oplossingen, omdat de zon altijd schijnt, ook als het regent. Dit alles doe ik met eindeloos veel energie en plezier.

Snoei alles weg wat niet bijdraagt. Dat klinkt als iets onmogelijk, maar keer op keer krijg ik dat met schoolleiders voor elkaar.
Het resultaat? Rust, positiviteit en plezier in de hele school.

Schoolleiders in het primair onderwijs zijn ontzettend druk met taken die de kern van het onderwijs niet raken. Het liefst steken ze tijd in de groei van collega’s en leerlingen, maar daar is nauwelijks tijd voor. Daardoor ervaren zij onrust en spanning, maar vooral ook frustratie. Dit kan zonder twijfel anders. Snoei alles weg wat niet wat niet bijdraagt aan dat wat jij en je team écht willen bereiken. Dat klinkt als iets onmogelijks, uitgesloten, maar keer op keer krijg ik dat met schoolleiders voor elkaar. Heb je bijzaken geschrapt, dan is er tijd voor je échte taken. Het resultaat? Rust, positiviteit en plezier in de hele school.

Als je mij zou kennen zou je weten dat:

  • ik ervan kick om zonder navigatie een onbekende bestemming te vinden, vertrouwend op mijn feilloze richtingsgevoel
  • het vergeten eiland Papoea, Indonesië, mijn 2e thuisland is, waar ik samen met veel anderen een super waardevolle onderwijsorganisatie heb neergezet, die blijvende verandering brengt bij leerlingen, studenten en docenten, omdat het hart wordt geraakt
  • het oerwoud van Kalimantan, Indonesië, mijn mooiste vakantiebestemming was, waar ik met een Indonesische vriendengroep ’s nachts vissen ving, ’s morgens de rondspringende apen verwelkomde en bij het vallen van de avond genoot van het overweldigende natuurorkest 
  • iedere ochtend onder een zo koud mogelijke douche sta
  • ik graag de uitdaging van een zware bergbeklimming aanga, om op de top de frisse vrijheid van wind en lucht met diepe teugen in te ademen en dingen te bedenken die boven het haalbare uitstijgen
Laten we kennismaken!